De zoekopdracht 'Maarten Buser' leverde 17 resultaten op

Dat verdomde minachten van emoties

Lieke Marsman weet in In mijn mand een scala aan onderwerpen over de gehele bundelbreedte aan elkaar te koppelen. De kersverse Dichter des Vaderlands lijkt vaak hardop na te denken, waardoor vaak pas in tweede instantie opvalt hoe knap geconstrueerd en bij vlagen ontroerend de gedichten zijn.

N.B. …

De voor- en achterkant van poëzie

In minder dan twee jaar tijd zijn er twee gedichtenbundels van Roelof ten Napel (1993) verschenen: Het woedeboek en In het vlees (nominaties Grote Poëzieprijs, C. Buddingh’-prijs). Beide delen belangrijke thema’s, maar de uitwerking verschilt: het is alsof ze elkaars voor- en achterkant vormen.

N.B…

Van plaats wisselen in de kano

Middenin de coronacrisis is het toch heel anders om poëzie te lezen over de moeizame relatie tussen mens en natuur. Dit thema speelt een centrale rol in de twee bundels die Paul Demets (1966) dit jaar binnen een paar maanden publiceerde; vooral in De hazenklager klinkt zijn tijdloze poëzie actueler …

Wat hij schreef dat was ik niet

Op het eerste gezicht zijn strafregels vooral een vervelend klusje om slecht gedrag te corrigeren. Maar eigenlijk hebben ze natuurlijk ook sterk betrekking op het geheugen: je moet niet vergeten dat je dit nooit meer mag doen. Dichter Alfred Schaffer (1973) probeert zichzelf in wie was ik (strafrege…

Je kunt Amsterdam uitlachen

In januari van dit jaar werd Tsead Bruinja (1974) de nieuwe Dichter des Vaderlands. Nog geen halfjaar later is er zijn nieuwe bundel Ik ga het donker maken in de bossen van. Dat is een opmerkelijke timing, maar allerminst een doorzichtig verkooptrucje.

N.B. Lees ook onze voorpublicatie uit Ik ga he…

Rond het begrijpen cirkelen

Wijlen Armando (1929-2018) was eerder iemand met preoccupaties dan vaste thema’s. In de postume publicatie Toch – gedichten en heel korte verhalen – komen ze allemaal weer voorbij: geweld, het kwaad, het schuldige landschap. Ook de kwaliteit is vertrouwd. Toch voelt er iets anders.

N.B. Eerder besp…

De dood wegwrijven

De overkoepelende titel Labyrint is veelzeggend voor de tijd en aandacht die Eva Gerlachs poëzietrilogie nodig heeft. Ze zette haar intrigerende drieluik in met Kluwen uit 2011, publiceerde in 2016 Ontsnappingen, en sluit het dit jaar af met Oog. Maar daar is het niet zomaar mee afgelopen: dit zijn …

Zonder dat onze schouders elkaar raken

In 2016 verscheen er een verhalenbundel, maar het heeft een behoorlijke tijd geduurd voordat Kira Wuck terugkeerde naar wat haar haar aanvankelijke literaire succes opleverde: de poëzie. Haar tweede gedichtenbundel De zee heeft honger is een fijn, maar soms net iets te vertrouwd weerzien.

Waarderin…

Op gepaste wijze kunnen omgaan met

Sommige boeken hebben een kaft die bij nadere beschouwing veel over de inhoud zegt, zoals het van gaten voorziene omslag van Habitus van debutant Radna Fabias (1983). Vooral in het beklemmende openingsdeel ‘uitzicht met kokosnoot’ lekt de inhoud van vorige gedichten door in de volgende , waardoor ze…

De werkelijkheid is een rolletje plakband

Een van de mooiste ondertitels die ik ken is die van Maria Barnas' Fantastisch: Observaties over kunst en werkelijkheid. Ze staan daar zo mooi naast elkaar, kunst en werkelijkheid, zonder dat je weet of ze een tegenstelling of een gelijkstelling vormen. Wie haar nieuwe gedichtenbundel Nachtboot lees…

Onrust in de decors

Wie Jan Baekes gedichten leest moet niet vroeg opgeven of zich laten ontmoedigen. Je wordt immers altijd beloond met intrigerende, rijke poëzie, die even gefragmenteerd als verleidelijk is. Dat blijkt weer in zijn nieuwste bundel, Houvastvergankelijkheidsleer, die vandaag bij Athenaeum Boekhandel &a…

U zult de grootheid niet in het totale vinden

Zou de kersverse Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin de internetmemes kennen die bekend staan als What people think I do? Daarin wordt in een paar plaatjes getoond hoe iedereen een andere kijk op iets kan hebben, die vaak niet strookt met de werkelijkheid. Bij Dokters bijvoorbeeld staat bij '…

De nieuwe collega in het Treblinka II-team

Het is dit jaar precies een eeuw geleden dat het eerste nummer van het tijdschrift De Stijl verscheen, en de gelijknamige kunstenaarsgroep opgericht werd. Velen van hen dachten dat als hun kunst(opvattingen) geïntegreerd werden in het dagelijks leven, er een harmonieuze, perfecte samenleving zou ont…

Sisyphus in de sportschool

Hester Knibbe won in 2015 de VSB-Poëzieprijs voor Archaïsch de dieren. Dat schept verwachtingen voor de opvolger, As, vuur. Dat is bepaald geen eenvoudige bundel geworden, die het nodige actieve leeswerk vereist. Het grootste deel van het boek bestaat uit behoorlijk gecomprimeerde gedichten waarin v…

Gelukszoekers, zo worden we genoemd

Wie regelmatig Facebook op gaat om te verkondigen dat vluchtelingen maar in hun eigen land moeten blijven - want Nederland is vol, eigen volk eerst, enzovoort -, zou verplicht ik hier jij daar moeten lezen, de indrukwekkende dichtbundel van Ghayath Almadhoun en Anne Vegter. In een van Vegters gedich…

Het hemels wegennet

Er is iets vreemds aan de hand met Zonder titel, zonder jaar, de debuutbundel van Nicolaas Matsier (1945). Dat heeft er mee te maken dat de auteur een behoorlijke staat van dienst heeft als prozaïst (onder andere de romans Het gesloten huis en Het achtenveertigste uur). Zijn 'debuut-debuut' was in 1…

Mijn heer herinnering is goed voor mij geweest

‘We’ is een lastig woord: zonder echte context is het niet duidelijk om hoeveel mensen het gaat. Dat woordje kan een duo zijn, of groter – het kan de mensheid zijn. ‘Je’ daarentegen lijkt een vrij normaal woord: dat is de ander. Zo eenvoudig is dat echter niet. Voetballers praten maar al graag over …